Στο ψήφισμα αναφέρεται:
"Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πολιτιστικού Συλλόγου Καταλαγαρίου με το θλιβερό άγγελμα της εκδημίας του Μακαριστού Μητροπολίτη Πέτρας και Χερρονήσου κυρού Νεκταρίου, γέννημα - θρέμμα του χωριού μας, συνήλθε σε έκτακτη συνεδρίαση την Πέμπτη 15 Οκτωβρίου και ώρα 16.00 και αποφάσισε ομόφωνα τα παρακάτω:
Να εκφράσει προς την Εκκλησία της Κρήτης και την οικογένεια του σεπτού Ιεράρχου τη βαθιά θλίψη και τα ειλικρινή του συλλυπητήρια.
Να παραστεί σύσσωμο στην κηδεία του.
Να προτείνει προς το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αρχανών- Αστερουσίων να μετονομαστεί ο κεντρικός δρόμος του χωριού μας, σε οδό «Μητροπολίτου Πέτρας και Χερρονήσου Νεκταρίου» .
Να τοποθετηθεί στο Κοινοτικό Ιατρείο Καταλαγαρίου ,το οποίο επισκευάστηκε και εξοπλίστηκε με δωρεά του εκλιπόντος, αναμνηστική πλάκα και να αναρτηθεί φωτογραφία του.
Να κατατεθεί αντί στεφάνου, χρηματικό ποσόν στο «Κέντρο Προστασίας Παιδιού Λασιθίου»
Να διαβαστεί το παρόν ψήφισμα στην κηδεία του, να επιδοθεί στην Εκκλησία της Κρήτης και στην οικογένειά του, καθώς και να δημοσιευθεί στον τοπικό τύπο".
Αιωνία του η μνήμη"
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πέτρας καὶ Χερρονήσου, ὑπέρτιμος καὶ ἔξαρχος Καρπαθίου Πελάγους κ. Νεκτάριος (Παπαδάκης) γεννήθηκε στὸ Καταλαγάρι Πεδιάδος Ἡρακλείου τὸ 1951.
Τὶς ἐγκύκλιες σπουδὲς τοῦ πραγματοποίησε στὸ Γυμνάσιο Ἀρχανῶν καὶ στὴ συνέχεια φοίτησε στὸ Ἀνώτερο Φροντιστήριο τῆς Ριζαρείου Ἐκκλησιαστικῆς Ἀκαδημίας. Ἀκολούθως εἰσήχθη στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν ἀπ’ ὅπου ἀποφοίτησε τὸ 1975.
Μοναχὸς ἐκάρη τὸ 1970 στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Γεωργίου Ἐπανωσήφη, τὸ 1971 χειροτονήθηκε Διάκονος καὶ τὸ 1972 Πρεσβύτερος ἀπὸ τὸν ἀοίδιμο Ἀρχιεπίσκοπο Κρήτης κυρὸ Εὐγένιο. Ὑπηρέτησε στὴν Ἱερὰ Ἀρχιεπισκοπὴ Κρήτης ὡς Διευθυντὴς τοῦ Γενικοῦ Φιλοπτώχου Ταμείου (1975-1977), ὡς Γενικὸς Ἀρχιερατικὸς Ἐπίτροπος (1977-1978) καὶ ὡς Πρωτοσύγκελλος (1978-1990). Ἐπίσης διετέλεσε Καθηγητὴς σὲ Σχολεῖα τῆς Μέσης Ἐκπαίδευσης. Μητροπολίτης Πέτρας ἐξελέγη στὶς 6 Ὀκτωβρίου 1990.
Ἰδιαίτερη μέριμνα τοῦ Μητροπολίτου εἶναι ἡ καλλιέργεια τῶν ἱερατικῶν καὶ μοναχικῶν κλήσεων, τὸ ἐνδιαφέρον του γιὰ τὶς ἀναπτυσσόμενες τουριστικὲς περιοχές, γιὰ τὴν ἐκπαίδευση τῶν νέων διευκολύνοντας τὴν ἀνέγερση μεγάλων συγκροτημάτων τῶν ΤΕΙ σὲ ἔκταση ποὺ παραχωρήθηκε στὸ Δῆμο Ἁγίου Νικολάου.
Κατά τήν διάρκεια τῆς ποιμαντορίας του ἱδρύθηκε τὸ Γηροκομεῖο «Παναγία ἡ Γερόντισσα» στὸ Ὀροπέδιο Λασιθίου. Ἀναστηλώθηκαν καὶ συντηρήθηκαν πολλά, τὰ πιὸ σημαντικὰ ἐκκλησιαστικὰ μνημεῖα τῆς Μητροπόλεως. Ἀναπαλαιώθηκαν καὶ ἐπαναλειτούργησαν ἡ Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίας Τριάδος Ἀρετίου, ἡ Ἱερὰ Μονὴ Κρεμαστῶν, ἡ Ἱερὰ Μονὴ Κερᾶς, ἡ Ἱερὰ Μονὴ Κρουσταλλένιας, ἡἹερὰ Μονὴ Βιδιανής. Ἀνακαινίσθηκε ἐκ βάθρων καὶ ἐμπλουτίστηκε μὲ σημαντικὰ κτίσματα ἡ Ἱερὰ Μονὴ Ἁγ. Γεωργίου Σελλινάρι.
Ἐκδόθηκαν σημαντικὰ βιβλία λειτουργικοῦ καὶ ἱστορικοῦ περιεχομένου ὅπως «ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Εὐγένιος καὶ ἡ Ἐκκλησία Κρήτης», τὸ τρίτομο μνημειῶδες ἔργο «Κρητικὸν Πανάγιον», «Τὸ Λασίθι στὸ πέρασμα τῶν αἰώνων» κ.α.
Ἐπίσης σὲ συνεργασία μὲ τὸ Πανεπιστήμιο Ἰωαννίνων πραγματοποιήθηκε ἡ διάσωση καὶ ἔγινε ἡ ψηφιοποίηση τοῦ Ἀρχείου τῆς Χριστιανικῆς Δημογεροντίας Λασιθίου (1869-1898). Πρωτοστάτησε στὴν συγκρότηση εἰδικῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Θρησκευτικοῦ Τουρισμοῦ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης τῆς ὁποίας διατελεῖ πρῶτος Πρόεδρος. Διοργάνωσε ἤδη τὴν πρώτη συνάντηση μὲ τὸ Σωματεῖο Ἐπαγγελματιῶν Ξεναγῶν Κρήτης, ὁρίστηκε ἐτήσιο συνέδριο γιὰ τὸ θρησκευτικὸ τουρισμὸ στὸ νησὶ καὶ ἐξέδωσε πρόσφατα τὸν Ὁδηγὸ ἐκκλησιαστικῶν μνημείων τῆς Μητροπόλεως.
Ὀνομαστήρια: 9 Νοεμβρίου.
